Tuesday, August 31, 2010

raya is coming...

Bile fikir pasal raya, semua orang fikir nak beli baju baru. Tapi best ke beli baju baru? Kalau tengok balik, raya sekarang dah tak macam raya dulu- dulu. Raya dulu semua hilang dari rumah, keluar beraya, keluar melaram. Tapi budak sekarang tercatuk je depan TV. Malas nak bergerak sebab kenyang sangat. Lagi satu, bulan puasa dulu- dulu orang akan sibuk tulis kad raya. Pakcik posmen sampai x menang tangan nak hantar kad. Lepas tu pulak, sape- sape yang agak popular tu, banyak la kad raye yang dia dapat. Sampai buleh buat gantung- gantung la aku dengar. Bila baca kad raya tu, macam- macam ayat keluar. Nak duit raya la, jangan lupe datang rumah la.. Hehehe.. Yes! But my friend.. That was before. Sekarang tidak lagi. Budak- budak sekarang terlalu moden sampai nak antar wish Selamat Hari Raya kat orang pon nak yang buleh dibuat dengan hanya satu klik di hujung jari saje. Pemalas kan? Aku bukan membantah. Modernization is good. But sometimes for special occasion like this, kita kena jugak balik pada yang lama. Sebab yang lama tu la yang membawak seribu satu kenangan. Yang lama tu la yang menampakkan semangat kita nak beraya tu tinggi. Yang lama tu la wat kita rasa hepi bila nak beraya.. Kecik- kecik dulu, aku selalu tulis kad raya time bulan puasa. Wajib lah. Kadang- kadang nak tulis kat sepupu je. Bukan kat orang lain. Kawan- kawan skolah, Makcik, Maksu.. Semua pun duduk tak sampai sebatu pun jauhnye dari rumah aku. Hahaha.. Abah aku pulak best, encourage anak- anak.. tolong belikan setem, belikan kad, susah- susah sgt, dia tolong buatkan kad. Kat sini menampakkan yang kitorang dulu kecik- kecik rajin buat benda ni.. Nampak macam sia- sia. Yelah, tulis kad raya nak kasik kat orang yang selalu kita jumpa. Tapi benda mcm ni lah yang menaikkan semangat raya kami. Dulu- dulu la.. Time hari raya pulak, bile dah keluar tak reti nak balik rumah. Petang- petang dah nak dekat maghrib, baru nampak batang hidung. Mama pun x kisah. Hari raya kan.. Dah lambat balik rumah, bnyak la duit yang dapat.. Tapi semua duit kecik- kecik je.. raya kampung, mane ade orang nak bagi banyak- banyak. walaupun tak sebanyak mane nilai ringgitnye, tapi kami puas beraya. Sebab rase berat duit syiling tu rase macam tengah pegang duit yang sangat banyak.. dah kaya.. hahahaha. Agaknye budak- budak sekarang malas nak keluar beraya sebab duduk rumah pon dah buleh dapat lebih dari RM50. sape bagi? ayah jugak bagi.. pastu perut ke depan semua.. Bukan pegi beraya rumah orang, orang jamu makan sampai kenyang. Tapi belasah yang rumah sendiri. Sedih aku tengok sepupu- sepupu aku sekarang. Diorang tak merasa raya yang kami kecik- kecik dulu rasa... Anyway, Selamat Hari Raya..